miércoles, 18 de marzo de 2009

Facebook inguruko kontuak...


Hamar bat egun pasa dira facebook-ean kontu faltsu bat sortu behar izan genuenetik. Hasieratik oso lan harrigarria eta interesantea iruditu zitzaidan. Berez, 100 bat pertsonari lagun eskakizuna egin behar genion, eta nik 90-100 eskaera bitarte egin nituen gutxi gora behera. Ez nituen eskaerak banan banan zenbatu, beraz kontuak benetako kopurura hurbildutako zenbaki bat da.


Hasiera batean ez nuen pentsatzen esakaera guzti horietatik norbaitek onartuko zidan. Batez ere izen bilatzaileetan edozein izen jarri eta harrapatzen nituen lehenengo hirurei egiten nien eskakizuna eta ondoren, beraien lagun zerrendan sartu eta beraien lagunei ere lagun eskakizuna bidaltzen nien. Hori berez, truko txikitzat har daiteke; batek baiezkoa emanez gero, besteek ezagutzen zaituela usteko dute eta beraiek ere eskakizuna onartuko dute.


Hori izan da askori gertatu zaiena. Nik 64 lagun lortu ditut, hau da, bialdu nituen lagun eskakizun guztien artean 64 pertsonak onartu dute, eta horien artean askok beraien lagun baten laguna nintzela pentsatuz onartu didate.


Beste askoren kasuan, onartu bai, baina mezu bat bidali didate nor naizen edo ezagutzen garen galdetuz. Beste batzuk ordea, eskakizuna onartu baino lehen, aurrekoek bezala mezu bat bialdu didate niri buruzko galderak eginez.


Bigarren kasu hori normala iruditzen zait. Nik ere nire kontu pribatuan norbaitek lagun eskakizuna egiten badit, nor den ez badakit, onartu baino lehen mezu bat bidaltzen diot, eta erantzunaren zain gelditzen naiz.


Esperimentu honetatik ondorio ugari atera daitezke. Lehenik eta behin ez dut uste komunikazio sareen ideiak kolokan jartzen. Jendeak ez ditu sare soziala soilik bere lagunekin hitz egiteko erabiltzen. Berez jende berria eta lagun berriak ezagutzeko erabiltzen ditu eta gehienbat hori da gazteek sare sozialei buruzko duten ideia: jendea ezagutzeko sortuak diren interneteko esparruak.


Niri gehien harritu didan ondoriotzat jendearen lagunak egiteko beharra izan da. Jendeari berdin dio nor zaren, nongoa zaren, nola pentsatzen duzun... ez dio axola handirik jartzen benetan balioa duten gauzei. Beraiek helburu bat dute, zenbat eta pertsona gehiago barneratu zure komunikazio sarean, geroz eta hobeto; geroz eta arrakasta handiagoa duzula esan nahi du. Hori gehien harritu didana; jendearen arrakasta behar hori.


Nik, pertsonalki, ezagun eta lagunak bakarrik onartzen ditut, eta askotan ezagunak ere ez. Facebook bezalako komunikazio sare batean gauza pertsonal asko jarri daitezke (argazkiak, datu pertsonalak...) eta horiek ezagutzen ez dituzun pertsonak onartuta, beraiek ere zure informazioa ikusteko eta kuxkuxeatzeko aukera dute. Beraz nire ustez, hau ez da jolas bat eta kontu handiz ibili behar da.


Agian izango da, ni eroso bizitzeko ez dudalako arrakasta horren beharrik, edo nik bilatzen dudan arrakasta mota horretakoa ez delako, baina seguraski, ezagutzen ez dituen pertsonak bere komunikazio sarean, ez du iñoiz ezagutzen ez duen horrekin hitz egingo edota egiten badu pertsona horri buruzko informazio pixka bat lortzeko izango da; beti ere interes askorik jarri gabe.


Amaitzeko, badago internet bidez arrakasta handia lortu izan zuen kanpaina bat. MTV-k orain dela urte batzuk egindakoa, denok ezagutzen duguna eta bergogoratzeko errezena dena:


domingo, 15 de marzo de 2009

3. ariketa; sare sozialaren inguruan... (1.zatia)

Ariketa honen lehenengo zatian, sare sozialei buruzko gogoeta bat eskatzen zaigu. Onartu behar dut, sare sozial ezberdinetan parte hartzen dudala: fotolog, tuenti eta facebook. Badakit askoz gehiago ere esistitu egiten direla, baina nire kasuan horiek aukeratu ditut, lagunek erabiltzen zituztelako eta horiekin harremanean jarraitzeko eta kontaturik ez galtzeko kide egin nintzen. Nire kasuan, erabiltzen ditudan horietatik gehien bisitatzen dudana, tuenti sarea da. Hasiera batean fotolog-a egunero berrizten nuen, baina guztiarekin gertatzen den bezela, modak aldatuz doaz, eta fotolog-a beste sare sozialen aurrean zaharturik gelditu da. Horregaitik orain tuenti-aren jarraitzaile naizela onartzen dut. Askotan hori pentsatzeat nazka ematen dit; sare sozial baten menpean bizitzea pentsatzeak gogorrota sortzen dit.






Esan bezala, sare sozialen kontu guzti horiek, modu kontuak dira. Sare sozial berri bat agertu, han mundu guztia, bestelako sareak alde batera utziz eta berriez disfrutatuz. Jendeak nola egin besteok hala. Innobatzailea den gauza bat jendearen arreta lortzen du, eta horregaitik, nire ustetan sare sozialen kontuak egun batetik bestera zaharkituta gelditzen dira. Sare sozialen arrakasta nolakoa den ikusita, gero eta erabiltzaile talde zabalago batera hedatu da, klase sozial ezberdinetako jendeak erabiltzen du, politikoak beraien kanpainetarako baliagarriak ikusi dituzte sare sozialak....




Bestalde, esan dezaket, sare sozialen kontu guztiak ez ditudala marketing ekintzatzat hartu; ez naiz inoiz marketing ekintza baten partaide sentitu. Agian orain, klasean aipatzerakoan eta hausnarketa hau egiteko tokatu zaidanean, ohartu egin naiz, norbaitek sare sozialak prestatu dituela eta horiek hedatzeko marketing estrategia ezberdinak erabili dituela. Egia da, ez naizela objektu gisa sentitu orain arte. Egia da, ni izan naizela horietan parte hartu nahi izan duena. Baina inkonszienteki suguru nago marketing ekintzaren baten parte izan naizela eta objektu gisa sentitzen nahiz hau idazten ari naizen bitartean. Ez zait sekula bururatu, baina bi aldiz pentsatuta, gero eta seguruago nago hori horrela dela.



Gainera adibide argitzat hartu dezakegu, egunean posta elektronikoa zabaltzean sare sozial ezberdinetatik heltzen zaizkigun jendeak bidalitako lagun eskakizunak. Egunak joan eguna etorri, gero eta korreo gehiago heltzen zaizkigu, klasekide, lagun, ezagun... batek sare sozial berri bateko partaide egiteko eskakizuna. Sare sozial guztiak, lagunei zerbitzu horren berri emateko aukera ematen dute. Beraz, horrela ikusita, nahiz eta inoiz sare sozial baten eskutikmarketing ekintza baten partaide sentitu ez izana, parte hartu dudala ohartu egin naiz.